Helgin fór þannig að á föstudaginn var slakað á í miðbænum með ís í hönd enda snilldarveður. Gott ef pylsa hafi ekki verið sett í andlit, man það þó ekki. Austurvöllur var troðinn og skapast alltaf skemmtileg stemmning. Síðan var hafist handa við að setja í skottið á bílnum því ekki leið á löngu þar til við lögðum í hann austur fyrir fjall, nánar tiltekið í Þrastalundinn ( Ákalaund við Litlu Brú ). Þar voru Andans-menn, sem eru svona uppgjafar Röskvumenn og það fólk sem ég þekkti þar var náttúrulega Kristín, Ágústa, Sigga, Ýrr, Auður, Tinna og vinkonur þeirra. Þar voru einnig Eiki, bróðir hennar Siggu úr Vör dóttur Kristínar Steinsdóttur og félagar á gítar ásamt hristu- og bongómönnum. Þeir voru þó nokkuð góðir og kom það manni á óvart hvað maður kunni mikið af textum þrátt fyrir að engin bók var við hönd. Þeir félagar héldu nokkurs konar tónleika, þar sem þeir tóku mikið af frumsömdu efni eins og útihátíðarlag Andans manna 2001 -2003.

Á laugardag var haldið á Selfoss og staldrað við á heimaslóðum mínum. Um kvöldið síðan haldið á Eyrarbakka, þar sem leiðin lá um kvöldið á Rauða Húsið (pöbbinn) þar hittum við Kristín, Ágústa og Ólöf, hana Þórhildi og fleiri sem ég get ekki nafngreint. Ekki var að spyrja að því að frændgarður minn á bakkanum var þarna líka sem og Eyjólfur Sverrisson frústreraður á augabrún. Dúndurstemmning.

Á sunnudag var ætlunin að kíkja á Höllu, Valda og Alexander í sumó á Laugarvatni en þar sem Valdi kallinn fékk þursabit í bakið, þá þurfti að aflýsa því og þess vegna fórum við Kristín til Þengils og Krunku í Grashagann og spjölluðum fram á nótt. Mánudagurinn var svona vídeo-dagur hjá okkur Kristínu á Selfossi og var svo haldið í bæinn í lítilli umferð um kvöldið.